دانلود
امید جانم ز سفر بازآمد/
شکر دهانم ز سفر بازآمد/
عزیز آن که بی خبر /
به ناگهان رود سفر،/
چو ندارد دیگر دلبندی/
به لبش ننشیند لبخندی/
چو غنچهی سپیده دم/
شکفته شد لبم ز هم/
که شنیدم یارم بازآمد/
ز سفر غمخوارم بازآمد/
همچنان که عاقبت/
پس از همه شب بدمد سحر،/
ناگهان نگار من/
چنان مه نو آمد از سفر/
من هم، پس از آن دوری/
بعد از غم مهجوری/
یک شاخهی گل بردم به برش/
دیدم که نگار من/
سرخوش ز کنار من/
بگذشت و به بر، یار دگرش/
وای، از آن گلی که دست من بود/
خموش و یک جهان سخن بود/
گل که شهره شد به بیوفایی/
ز دیدن چنین جدایی/
ز غصه پاره پیرهن بود/
منبع